AH BE PALİKARYA!..

Ülkemiz ile kötü komşumuz Yunanistan arasında geçmişten günümüze kadar süren anlaşmazlıkların çözümü görünen o ki kıyamete kadar sürecek…

 

Palikarya’nın haksız ve hukuksuz bir şekilde, emperyalist devletlerin ağa babası sayılan Amerika Birleşik Devletleri’nin kışkırtmaları ile Türkiye’nin sinir uçları ile oynamaya devam etmesi bitmedi, bitmesi de pek mümkün görünmüyor!

 

Her ne kadar bağımsız bir devlet olduklarını iddia etseler de, Yunanistan gibi yuları başkalarının elinde olan sözde bağımsız devletler, tarihten ders almadan efendilerinin emir ve talimatlarını yerine getirmekte bir an bile tereddüt etmemektedirler.

 

Son zamanlarda, Doğu Akdeniz’de yaşananlar ile Rusya ve Ukrayna savaşı ABD’nin bölge ile ilgili yeni hamleler yapmasını gerektiriyordu ve nihayetinde Sam Amca elinin altında bulunan eskimeyen oyuncağı Yunanistan’a yeni görevini verdi.

 

Yunanistan’a bu süreçte düşen görev, 1923 Lozan ve 1947 Paris antlaşmaları ile silahsızlandırılma statüsünde bulunması gereken, Ege adalarını, uluslararası hukuku hiçe sayarak silahlandırmaya devam etmek oldu.

 

Her zaman komşuluk haklarına riayet eden Türkiye’nin,  resmi ağızdan Yunanistan’ı ikaz etmesine rağmen, Türklere karşı tarihi hezimet ve rezilliklerini unutan Yunanistan şuursuz hamlelerine maalesef devam ediyor.

 

Türkiye Cumhuriyeti Devleti elbette ki bu hukuksuzluğa karşı suskun kalmayacak ve tedbirlerini de en üst seviyede alacaktır.

 

Yaşananlarla ilgili olarak konuya farklı bir açıdan bakmak amacıyla, geçmişte yaşanan benzer bir gerginlik üzerinden, düşüncelerimi açıklamak ve küstah Yunanistan’ın, tehditlerine karşılık olarak, Türklerin bilinmeyen bazı özelliklerinden bahsetmek istiyorum.

 

Hatırlarsınız 2018 yılı Nisan ayında o zamanki Yunanistan savunma bakanı Kammenos Ege’de tatbikat yapan kendi askerlerine seslenirken, Türkiye’den “ Tahrik eden düşman.” diye söz etmiş ve üstüne de Ege’deki Yunan Adaları’na ek 3500 asker gönderdiğini, gelecek günlerde de, Türkiye ile olan kara sınırına 3500 asker daha göndereceğini duyurmuştu.

 

Toplam da “Çorapları ponponlu, etekleri kat kat.” 7000 yunan askeri!..

 

Ah! Kammenos ah!..

 

7000 değil, 70 bin göndersen ne fayda?

 

Sen bilmez misin?

 

Savaş çıktı ama herkesin gelmesine gerek yok, sadece okeye dördüncü olanlar katılsın desek, kahvehanede meşe odunundan istekasını atıp, “Tutmayın lan beni!” diyen milyon adam cepheye gelir…

 

Trafikte sağa sinyal verip sola dönenleri çağırsak, sinyal seslerinden kulaklarınız sağır olur…

 

Bir de sosyal medya paylaşımlarına beğeni yapmayan dostlarına küsenler teşkilatımız var ki eyvah! Eyvah!

 

Teşkilat mensuplarının, çok değil sadece yüzde onu size bir küser, bırak adaları, Atina’da adam kalmaz adam…

 

Say say bitmez…

 

Hangisini sayayım?

 

Pazardan gelen komşu Teyze’nin çantasını taşıyan gençlerimi?

 

İnönü stadında 142 desibel ile ses rekoru kırıp, bir başka gün işitme engelli alfabesi ile sessiz tezahürat yapan büyük Beşiktaş taraftarını mı?

 

Yoksa olanca sert rekabete rağmen konu vatan olduğunda “Aramız bozuk, kanımız değil!”  diyen tüm güzide spor kulüplerimizin taraftarlarını mı?

 

Daha, neler var neler yazsam, sayfalar yetmez…

 

Onun için lafı fazla uzatmadan palikaryanın rahat durması gerektiğine inanarak yazımı Yunanlılara ait olduğu söylenen bir atasözüyle bitiriyorum…

 

” Kafası mum olan, ateşe yaklaşmaz.”

 

Yaklaşma Yunan yanarsın! (YYY)