GÜNDÜZ KARANLIKTI

Gündüz karanlık!

Gece aydınlıktı!

Kem gözler ufuklara odaklanmış, puslu havaları arzuluyordu…

Fırtına önce sessizliklerin imalatı ise büyük bir gayret ve şevk ile devam
ediyordu.

Bu kem gözler, kendilerinden olmayan, memleketin her ferdini; kadın, erkek,
genç, ihtiyar, çoluk çocuk demeden çoktan mercek altına almıştı…

Bu hedef kitlenin, zafiyetleri, çaresizlikleri, güçleri, güçsüzlükleri ve benzeri
bütün özellikleri, vakti geldiğinde memleket aleyhinde kullanmak için not edilip,
arşivleniyordu.

Memleket sevdası ile yanıp tutuşanlar ise çoktan mimlenmiş, her türlü hile
desise ile yaşamları hercümerç edilmişti bile…

Bu meyanda işin planlayıcıları, toplumu, şirin görünerek, tatlı sözler sarf
ederek uyutup, olumsuz alanlara yönlendirecek, sözde liderler ihdas etmekten geri
durmuyorlardı…

Her gün bu sözde liderlerden onlarcası adeta taşıyıcı bant sistemleri üzerinden
itina ile taşınarak, rol alacakları tiyatro sahnelerine yerleştiriliyor, sufleleri büyük bir
keyifle veriliyordu…

Kendilerine memleket aleyhine görev tevdi edilmiş bu oyuncular kimdi?
Hangi sıfatla?
Hangi maskeyle?
Hangi sahnede?
Hangi rolle?
Karşımızdaydılar?
Her sahnede, her rolde vardılar…

En güzel kostümleri, en güzel makyajları ve tabi ki muhteşem hikâyeleri ile.
Bir gün; habitatlar oluşturarak çevreci oluyorlar…

Diğer bir gün; toplumsal cinsiyet ayrımcılığını kullanarak, kadın hakları
savunuculuğuna soyunuyorlar…

Başka bir günde; görsel medyayı sınırsızca kullanarak, karşımıza İktisatçı,
terör, ekonomi, eğitim vb. uzmanlık alanlarının en üst seviyede vazgeçilmez yapı
elamanları olarak çıkıyorlar.

Buraya kadar her şey anlaşılır…

Şimdi gelelim asıl tiyatro sahnesine ve o sahnenin yıldızlarına!

Bu yıldızlar ki siyaset sahnesini çok severler…

Çünkü verimli ve etkili bir sahnedir siyaset sahnesi…

İktidar da olsalar, muhalefet de olsalar büyük çoğunluğa erişebilmenin
muhteşem bir yoludur bu sahne…

Sıfatları; siyasi parti genel başkanı, milletvekili, il, ilçe başkanı, belediye
başkanı, meclis üyesidir.

Yapılarına il örgütü, ilçe örgütü demeyi pek severler…

Yeryüzünün en güzel bayrağının, alından, beyazından pek bahsetmezler ama
sözde ermeni soykırımını canlı tutmak için çiçeğin moruna, LGBT’nin altılı rengine
bayılırlar…

Türk’e düşman ne kadar millet varsa, onların baş tacıdır…

Ekmeğe, aşa ihtiyacı olan, yetişmiş çok sayıda vatan evladı varken, onlar
bölücülüğü, yıkıcılığı mahkemelerce tescillenmiş olanları, en etkili makamlara
atamaktan imtina etmezler…

He mecrada kendilerinden olmayana, hakaret etmekten, küçük görmekten ve
tehdit etmekten geri durmazlar…

Müşteki olanın şikâyetine binaen, yargılanıp ceza aldıklarında da, Adalet!,
Adalet! diye adeta bir yerlerini yırtarlar…

Mensubu oldukları millete karşı bir aidiyetleri yoktur. Her türlü sorunun
çözümünü Misak-ı Milli sınırları dışında ararlar…

Mazlumu ne görür ne de kollarlar…

İhdas ettikleri sözde olaylar ve mağdurlarla ajitasyonun dibine vururlar…
Bunlara benzer, kendilerine efendileri tarafından, tevdi edilen yüzlerce
görevleri vardır, yaz yaz bitmez…

Velhasıl-ı kelam Türk’ten, Türk’ten yana olandan asla olmazlar…
Varsa yoksa efendileri ve o efendilerinin kendilerine işaret ettikleridir.

Sanmasınlar ki, görmüyor, duymuyor ve bilmiyoruz…

Hamdolsun ki, Cenabı Allah’ın Türk’e verdiği kudretin farkındayız.
Vakti ve zamanı geldiğinde.

Güneş gündüzle…

Ay ve yıldız, Türk mavisi geceyle yine vuslata erecektir.

Ne diyordu?

Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK.

Ne mutlu Türk’üm diyene